وبلاگ محمد حسین

پیوندهای روزانه
آخرین نظرات
نویسندگان

نماز امام خمینی (ره)

پنجشنبه, ۵ تیر ۱۳۹۳، ۱۲:۵۷ ق.ظ

سکانس نهم ) نماز امام خمینی (ره)

دیده ام انسان های وارسته ای را که از فرط وارستگی و از خود کم بینی در عظمت جمال پروردگار ستون بدنشان خمیده و حالت خشوع بر ایشان موستولی شده .

عارفینی واقعی که از دنیا و از خود چیزی ندارند و خود را ناچیز می بینند.

متقیانی که در نمازشان جز یک هیکل چروکیده و ضعیف چیزی مشاهده نمی کنی و هر چه می بینند خدا می بینند .

اینها را دوست دارم،

اما آنچه از امام خمینی ام (ره) دیده ام بیشتر دوست دارم.

او نمی گوید خدایا این ناچیز و ناقابل را بپذیر.

او بدن راست می دارد در نماز .

 

اما چرا این به دلم نشست؟

حتما مناجات عرفه را خوانده اید . بخشی از آن واقعا برایم تعجب بر انگیز بود . در قسمتی از آن  دیدم که گویا امام حسین ع دارد از خودش تعریف می کند ، گویا دارد می گوید که ما پدرانمان فلان بودند و مادرانمان فلان . پدرانمان پاک بودند و ما در اصلاب و ارحام پاک ابدانمان پیدا شده ...

خیلی تعجب داشت .

ولی تعجبم وقتی به قسمت های جلوتر دعا رسیدم تبدیل به حیرتی شد ، حیرتی از سر شوق و عظمت امام و پاکی و خدادوستی اش.

گویا امام آن همه جسم و روحش را بالا می برد ( نه برای اینکه مال اوست ، نه ) برای اینکه پیشکشی که قرار است در عاشورا تقدیم محبوبش کند را مقام دهد و بالا ببرد .

این است تفسیر من از صلوة زیبای امام که به نظرم یک درجه بالاتر از رندی سایر خاشعین است.

نمازی با بدنی صاف و محکم و سری رو به پایین .


  • محمد حسین

نماز امام خمینی (ره)

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی